Black-out

Gepubliceerd op: 29 oktober 2018 13:52

Kwart voor zeven in de ochtend. Mijn wekkerradio gaat af en ik word bruut gewekt door een nummer van Black Sabbath. Snel schakel ik naar een andere frequentie. The Black Eyed Peas komen voorbij, maar daar pas ik voor.

Gelukkig stelt Studio Brussel me niet teleur. Met The Black Keys wil ik elke ochtend wel wakker worden. Op het ritme van de muziek schuif ik de gordijnen opzij. Het is nog donker buiten. De lucht is pikzwart.

Vol genoegen denk ik terug aan het personeelsfeest van gisterenavond, als ik me ineens realiseer dat een van mijn collega’s me vroeg om vanmiddag iets belangrijks te doen. In chronolgische volgorde reconstrueer ik wat ze allemaal tegen me zei. Nieuwe keuken. Spierpijn van het sporten. Dochter geslaagd voor haar rijbewijs. In haar koffiepauze bijna gestikt in een café noir koekje. Ook op weg naar de badkamer schiet de essentiële boodschap me niet te binnen.
Tot mijn grote verbazing staat mijn gothic-zus zichzelf al op te maken in haar zwarte nachtjapon. Ze is niet zuinig met haar zwarte mascara. Ik besluit mezelf vast aan te kleden, want mijn zus kennende gaat dit wel even duren.

Mijn kledingkeuze moet eigenlijk een compromis zijn; eerst een halve dag school en dan meteen werken bij de bibliotheek. Desalniettemin kies ik voor formeel, om half negen moet ik immers een belangrijke presentatie over het Zwarte Woud geven. Zelfverzekerd trek ik mijn zwarte colbertje met bijbehorende zwarte stropdas aan.

Om helemaal scherp te zijn voor mijn presentatie zet ik een lekkere pot koffie. Ik overweeg om er suiker in te doen, maar eigenlijk drink ik hem liever zwart. Een beschuitje met zwarte bessenjam maakt mijn vluchtige ontbijt compleet. Wanneer ik net mijn zwartleren tas wil inpakken, hoor ik de Black Betty ringtone van mijn BlackBerry afgaan. Volgens mijn vriend Ronald, met wie ik vorig weekend nog naar de Zwarte Cross ben geweest, staat het zwart op wit dat we vandaag plotseling vrij zijn. Onze lerares ligt in coma als gevolg van de extreme hoeveelheid Johnnie Walker Black Label en Zwarte Kip Advocaat die ze gisteren genuttigd heeft. Ronald vertelt het hardop lachend, maar goed, hij houdt dan ook van zwarte humor.

Starend naar het zwarte beeldscherm van mijn tv vraag ik me af hoe ik de ochtend nu moet doorbrengen. Op mijn zwarte Xbox de nieuwste versie van Black Ops uitproberen of online Black Jack spelen zijn goede mogelijkheden. Uiteindelijk kies ik er toch voor om een dvd te kijken. Dankzij mijn zwart geld heb ik al een flinke collectie bij elkaar kunnen sparen. De vraag is nu alleen nog; welke gaat het worden? Ik twijfel tussen Black Beauty, Zwartboek en Black Swan.

Carice van Houten vlucht voor twee nazi’s terwijl ik een stroopwafel eet. Het is een XXL wafel, bereid met extra smeuïge stroop. Ik neem vol overgave de laatste hap en ineens weet ik weer wat mijn collega me gisteren vroeg. De pepernoten liggen al weken in de winkel en de intocht nadert met rasse schreden. Het feest der feesten barst weer bijna los. Of ik vanmiddag vast alle Sinterklaasboeken in de kast wil zetten.

Meer biebcolumns